20 Haziran 2011 Pazartesi

Kediciğin Okul Anısı

Küçücük,mini mini minnacık bir kedicik varmış. Ailesi onu çok severmiş. Bir annesi ona,''Artık okula gitme vaktin geldi.''demiş. Okula gitme fikri kediciğin çok hoşuna gitmiş.''miyaaaaav!yaşasın! Orada birçok oyuncağım olacak .Çok eğleneceğim.'' diye zıp zıp zıplamış.Ertesi gün ailesi ona yeni bir çanta, kitaplar, boya kalemleri almışlar. Okula başlayacağı ertesi günün gecesinde çok heyecanlıymış. Yatağına yatmış. Ama heyecandan gözüne bir türlü uyku girmemiş. Sağa dönmüş sola dönmüş bir türlü uyuyamamış. 'Biraz ip yumağı ile oynarsam yorulurum, uykum gelir.' diye düşünmüş .Hemen yatağından atlamış.İp yumağıyla oynamaya başlamış. Minik patileri ile yumağı hoop o yana hoop öbür yana yuvarlamış. Yumağın peşinden koşmuş durmuş. Sonunda öyle yorulmuş ki yumağın yanında uyuya kalmış...Ertesi sabah annesi şarkı söyleyerek kediciği uyandırmış.''Minik kedicik yatağında uyuyor, uyuyor... Kedicik artık kalksana ... Dönüp bana baksana... Kedicik kalk,kedicik gözlerini açmış bir güzel esnemiş. Elini , yüzünü yıkayarak kahvatıda sütünü içmiş. Giyinmiş, saçlarını taramış çantasını eline almış. Artık okula gitmeye hazırmış... ailesi ile birlikte okula doğru yola çıkmışlar. Kedicik annesinin ardında seke seke yürüyormuş. Sonunda okula ulaşmışlar ... Okulun yemyeşil bir ağacın üzerindeymiş. Kedicik okulun içini çok merak etmiş. Heyecanla kapıdan içeri girmiş. Anne ve babası ''Hadi artık '' demişler  '' Sana iyi dersler . Biz gidiyoruz. Arkadaşlarınla iyi geçin. Sakın öğretmenini üzme... '' Kedicik gözlerini kocaman kocaman açmış, ''miyaaav!...'' diye bağırmış Nereye gidiyorsunuz ? Beni burada yalnız mı bırakıyorsunuz?'' '' Olur mu hiç öyle şey demişler.''arkadaşların var ,öğretmenlerin var yalnız değilsiin ki ? Ama kedicik onları duymuyormuş bile. ''Miyav..... miyav..... ''diye ağlıyormuş sadece...''Gitmeyin beni bırakmayın burada... Öğretmen kediciğinailesine ''merak etmeyin'' demiş ''Çok yakında alışır. Siz okul bitince gelir alırsınız onu. Şimdi evinize gidin...'' Miyaavv..... miyav....''diye ağlamayı sürdürürken annesiyle babası kapıdan çıkıp gitmişler.... Kedicik sonunda üzgün bir şekilde bir kenara geçmiş. Sağına soluna bakınmaya başlamış...Sınıfta birçok arkadaşı oyuncaklarla oynuyorumuş.Ama bu kediciğin hiç ilgisini çekmemiş. Çünkü o yalnızca annesiyle babasını düşünüyormuş. O sırada bir kuş pırrrrr! diye uçarak sınıfın camından içeri girmiş. Kediciğin önüne konmuş. Kedicik minik patileriyle onu yakalamaya çalışmış küçük kuş hop hop hop ! diye  hoğlayarak kaçıyormuş. Kedicik onunla oynarken üzüntüsünü unutmuş. Sonra onunla oynamayı bırakıp sınıftaki arkadaşlarıyla oyuna dalmış... Akşam olmuş kediciğin anne ve babası gelmiş. Fakat kedicik oyun oynamaya öyle dalmış ki akşam olduğunu fark etmemiş bile... Sabah hüngür hüngür ağlaya o değilmiş. Minik küş ciiikkk ! diye öterek burnuna konmuş. Sonra uçarak kediciğin ailesine uçmuş.  O sırada kedicik annesiyle babasını görmüş. Koşarak onlara sarılmış. Heyecan içinde gününü nasıl geçirdiğini anlatmış. Kedicik okulun nasıl eğlenceli bir yer olduğunu kısa zamanda anlamış tenefüs araları oyun oynamak için güzel bir fırsatmış...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder